در نیمه نخست قرن بیستم، بسیاری از تجار و شرکتها برای فروش محصولات خود به مدل فرانچایز روی آوردند. استفاده از اصول اساسی فرانچایز در اواخر دهد ۱۹۲۰ از سوی فروشگاه بزرگ بن‌فرانکلین  موجب شد که فرانچایز در خرده فروشی مورد استقبال قرار گیرد. در سال 1925، هوارد جانسون سه مزه بستی را در دراگ‌استوری در ماساچوست ارائه کرد و از طریق فرانچایز، به رستورانهای گوناگونی در ساحل شرقی امریکا گسترش داد و نخستین رستوران هوارد جانسون نیز در سال 1940 تاسیس شد. وسترن اوتو نیز در همین ایام شروع به استفاده از فرانچایز نمود و تا دهه 1950 و 1960 به ترتیب هر یک از این دو برند بیش از 4000 و 2400 واحد صنفی عضو شبکه فرانچایز داشتند. نکته جالب توجه آن است که هوارد جانسون دو مغازه بستنی و یک رستوران داشت، ولی سرمایه کافی نداشت تا رستورانهای اضافی خود را افتتاح نماید. از این روی جانسون با همکلاسی سابق خود توافق نمود که به او کمک نماید تا تحت برند هوارد جانسون و در قالب فرانچایز مغازه‌ای را افتتاح نموده و بستنی بفروشد. موفقیت این همکاری موجب شد که جانسون این مسیر را ادامه دهد. این موفقیت به گونه‌ای بود که تا دهه 1940 بیش از یکصد رستوران هوارد جانسون در قالب فرانچایز تاسیس شده بود.

پس از پایان جنگ جهانی دوم و به‌ویژه در دهه 1950، فرانچایز در امریکا رشد خارق‌العاد‌ه‌ای داشت. در سال 1950، کمتر از یکصد شرکت در امریکا دارای شبکه فرانچایز بودند. در سال 1965 حدود  1200 شرکت با 350،000 واحد صنفی عضو شبکه فرانچایز، در امریکا تاسیس شده بود. وضعیت رشد فرانچایز در ایالات ‌متحده به گونه‌ای شد که 90 درصد از شرکتهای دارای فرانچایز در سال 1969، پس از سال 1954 بوجود آمده بود.

آنچه که به رشد و گسترش سریع فرانچایز در ایالات متحده در دهه 1950 کمک کرد، اقتصاد رو به رشد بسیار سریع این کشور در دوران پس از جنگ جهانی دوم بود. در این دوره است که کلنل هارلان ساندرز نخستین فرانچایز مرغ سوخاری کنتاکی را در سال 1950 راه‌اندازی کرد و یک زنجیره رستوران مرغ سوخاری مرکب از 600 رستوران را در طول دهه 1950 بوجود آورد. اما بزرگترین داستان موفقیت یک رستوران زنجیره‌ای فرانچایز را به روی کروچ فروشنده میکسر بود. از جمله مشتریان وی نیز یک رستوران کوچک همبرگر فروشی در سان برناردینو در کالیفرنیا بود که مالکین این رستوران دو برادر به نامهای دیک و مک مک‌دونالد بودند. کروچ از میزان فروش بسیار بالای این رستوران کوچک تحت تاثیر قرار گرفت و آنان را تشویق نمود تا فعالیت تجارتی خود را گسترش داده و به آنان پیشنهاد نمود تا فعالیت آنها را در قالب فرانچایز بسط و گسترش دهد و بدین ترتیب شرکت مکدونالد در سال 1955 به ثبت رسید. هرچند مکدونالد اولین رستوران فرانچایز از نظر تاریخی محسوب نمی‌شود، اما رشد و گسترش سریع آن در مقایسه با دیگر رستورانها غیر‌قابل مقایسه است.

در سالهای 54-1953 فرانچایز به املاک نیز گسترش یافت و سپس نوبت به هتل رسید و در ادامه در خشکشویی، خدمات استخدامی و حسابداری نیز از فرانچایز استفاده شد. رشد و گسترش فرانچایز به حدی بود که در سال 1950، تنها حدود 100 شرکت از فرانچایز استفاده می‌کردند، اما در پایان دهه 1950، بیش از 900 شرکت به فرانچایز روی آورده بودند و قریب به دویست هزار واحد صنفی در قالب فرانچایز فعالیت می کردند. بین سالهای 1964 تا 1969 قریب به 100.000 فعالیت تجارتی جدید مبتنی بر فرانچایز شروع به فعالیت نمودند و حدود 50.000 فعالیت تجارتی جدید بین سالهای 1969 تا 1973 فرانچایز خود را راه‌اندازی کردند. در سال 1968، صنعت فرانچایز فروشی بیش از یکصد میلیارد دلار را تجربه کرد که کمی بیش از 10% درصد ارزش تولید ناخالص ملی را در بر می‌گرفت.